سمیرا
آمدی رفت زدل صبر و قرارم بنشین بنشین تا به خود آید دل زارم بنشین دل و دین بردی و اکنون پی جان آمده ای بنشین تا به تو آن هم بسپارم بنشین

برگ خزان.......
نویسنده: سمیرا(پنج شنبه 85/4/22 ساعت 8:25 عصر)

یه برگ زرد پاییز با حالتی غم انگیز

دیدم فتاده در ره دلش زغصه لبریز

اون برگ زرد تنها گلایه داشت زدنیا

میگفت:یه روز توبستان بودم ندیدم گلها

خدا................

فریاد از این زمونه آزرده ام چگونه

برگ ستم کشیده باحالتی خمیده

جدا زباغ و بستان طعم خزان چشیده

زدست باد پاییز به هر طرف روان بود

رخش زسیلی باد همرنگ زعفران بود

میگفت یه برگ سبز زیبا بودم

زمانی همسایه گلها بودم

زطالع بد و ز جور زمان

شدم اسیر چنگ باد خزان

خدا..............

فریاد از این زمونه آزرده ام چگونه

فریاد از این زمونه آزرده ام چگونه